Nieuws

De Tweede Kamerverkiezingen van vandaag markeren opnieuw een moment van verandering. Voor veel politieke ambtsdragers betekent dit een periode van spanning en overgang. Want na jarenlange inzet voor het algemeen belang – met alle verantwoordelijkheden, druk en intensiteit van dien – kan het politieke ambt plotseling eindigen. Van de ene dag op de andere verandert het ritme, de agenda, het netwerk. De ‘stilte na de storm’ kan confronterend zijn. Juist dan is het belangrijk om vooruit te kijken: wat wordt uw volgende stap?

“Het nieuws dat mijn werk bij de gemeente zou stoppen, kwam totaal onverwacht. Ik was verbijsterd en voelde me overvallen. Tot dat moment had ik nooit serieuze feedback gekregen en ik werkte juist met veel energie en betrokkenheid.”

Op 18 september waren Coert Arends en Ingrid Konst namens POSG aanwezig bij het jaarlijkse congres van de Vereniging van Gemeentesecretarissen in het Spoorwegmuseum in Utrecht. Een inspirerende dag vol perspectieven, dialoog en waardevolle ontmoetingen met professionals uit ons netwerk.

‘Bijdragen aan optimale capaciteitsinzet en duurzame ontwikkeling’
De arbeidsmarkt binnen de overheid verandert in rap tempo. Door pensionering van ervaren ambtenaren, moeizaam vervulbare vacatures en beperkingen op externe inhuur staan overheidsorganisaties onder druk. Gemeenten, provincies en het Rijk zoeken naar manieren om capaciteit slimmer in te zetten, met behoud van senioriteit, kwaliteit én continuïteit.

“Ik stond op een kruispunt: wil ik doorgaan in dezelfde richting, of kies ik voor iets totaal anders? Via HR kwam ik in contact met POSG. Vanaf het eerste contact voelde het open. De kennismaking verliep ontspannen en natuurlijk. Er was direct een klik en dat gaf vertrouwen.”

Het is niet altijd even eenvoudig om na een periode als politiek ambtsdrager een betekenisvol vervolg te geven aan een carrière.

“Voor Buitenlandse Zaken verleende ik in Europa en Azië consulaire diensten en had ik taken in de bedrijfsvoering. Na een aantal plaatsingen moet je weer terug naar Nederland en dat is het moment geweest waarop ik besloot om weer iets binnen de gezondheidszorg te gaan doen. Hier had ik al de nodige diploma’s en ervaring in. Mijn oude werkgever gaf aan dat er een mooie oplossing in de maak was, waarmee ik de organisatie middels een Mobiliteitsdienstverband kon verlaten. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.”

“Steeds vaker voelde ik dat mijn werk niet meer goed bij me paste. Ik was eenzaam en had steeds minder te doen. Ik kreeg zelfs een burn-out.”

Wat als je ná maart 2026 niet opnieuw in het college zit?
Voor veel wethouders is dat een vraag die ergens in het achterhoofd sluimert.
Toch is het geen vraag voor later, maar voor nu.
Want wie wacht tot na de verkiezingen, sluit achteraan in de rij.
De arbeidsmarkt zit dan ineens vol met oud-bestuurders die allemaal op zoek zijn naar een nieuwe baan